High School Musical (2006)

High School Musical to amerykański film telewizyjny z 2006 roku, wyprodukowany przez Disney Channel. Został uznany przez krytyków za najlepszy obraz filmowy adresowany do dzieci i młodzieży na całym świecie. Obejrzało go 60 milionów widzów, zaś ścieżkę dźwiękową sprzedano w ilości 3.9 miliona sztuk. Film doczekał się kolejnych części High School Musical 2 oraz High School 3, które cieszyły się ogromnym zainteresowaniem i biły rekordy oglądalności wśród widzów na całym świecie.

Fabuła

Film przedstawia historię dwójki nastolatków Troya i Gabrieli, których łączy wspólna pasja – śpiewanie. Bohaterowie poznają się przypadkowo podczas wieczoru sylwestrowego. Wspólny występ karaoke odsłania ich talent muzyczny. Śpiewanie sprawia im przyjemność. Kontakt jednak urywa się. Kolejny zbieg okoliczności sprawia, że Troy i Gabriela spotykają się w szkole, w której mają ustaloną pozycję. On jest koszykarzem, ona należy do kółka naukowego. Troy to kapitan drużyny, wzór sportowca. Gabriela jest utalentowaną matematyczką. Oboje wstydzą się przyznać do swojej nowej pasji. Ich oryginalne hobby dezorganizuje życie w szkole. Przyjaciele i znajomi początkowo nie chcą dopuścić do występu nastolatków w musicalu, uważając, że nowe zainteresowanie Troya i Gabrieli będzie zajmować im dużo czasu i oderwie od dotychczasowych zobowiązań. Nauczyciele i rodzice z rezerwą obserwują poczynania bohaterów. Troy i Gabriela konsekwentnie jednak dążą do realizacji celu: biorą udział w potajemnych próbach, ćwiczą samodzielnie piosenki do musicalu i powoli przekonują do swojej pasji przyjaciół. Śpiew łączy nastolatków. Zakochują się w sobie. Oboje są zdeterminowani w dążeniu do upragnionego celu. Nie rezygnują z dotychczasowych zainteresowań. On jest nadal kapitanem drużyny koszykarskiej, która go wspiera, ona spełnia się jako matematyk doceniony przez kolegów. Dzięki pomocy przyjaciół udaje się nastolatkom wystąpić w upragnionym musicalu. Odwaga licealistów staje się wzorem dla innych nastolatków w szkole. Licealiści zaczynają mówić głośno o swoich pasjach i zainteresowaniach. Chcą realizować swoje marzenia. Spotykają się ze zrozumieniem i wsparciem ze strony rówieśników.

Przesłanie

Część krytyków filmowych uznaje High School Musical za współczesną adaptację Romea i Julii. Troy i Gabriela pochodzą z różnych warstw szkolnych. Mimo różnic w zajmowanych pozycjach w szkole, okazuje się, że sportowiec i prymuska mogą znaleźć wspólną płaszczyznę zainteresowań. Bohaterowie poznają swoje wady i zalety, uczą się być sobą, realizują swoje marzenia. Wszyscy: uczniowie i nauczyciele oraz rodzice poznają znaczenie tolerancji i otwartości na innych. Autorzy filmu podkreślają w swym przekazie, jak ogromną wartością jest współpraca i zrozumienie ze strony rówieśników i zespołu. Sukces filmu zwraca uwagę na ogromny wpływ muzyki i tańca w życiu młodego człowieka.

Odbiór widzów

Film High School Musical spotkał się z bardzo dobrym odbiorem widzów i krytyków filmowych. Prosta fabuła, wartka akcja, celny dobór głównych bohaterów, świetna ścieżka dźwiękowa sprawiły, że film mimo upływu lat cieszy się ogromnym zainteresowaniem kolejnego już pokolenia odbiorców. W 2019 roku powstał dziesięcioodcinkowy serial, oparty na High School Musical, który cieszy się dużą oglądalnością. Pozytywny przekaz filmu miał na celu stać się inspiracją dla młodych ludzi w podejmowaniu wyzwań i realizowaniu swoich marzeń.

Nagrody

Ścieżka dźwiękowa filmu High School Musical zdobyła Poczwórną Platynę. Film otrzymał m.in. dwie nagrody Emmy (choreografia, najlepszy program dla dzieci i młodzieży, Złote Szpule (montaż), DGA (najlepsze osiągnięcie reżyserskie dla K. Ortegi w programie skierowanym do młodego widza) , Teen Choice (ulubiony serial komediowy, telewizyjny przełomowy występ aktorski Zac Efron).

Obsada

Główną rolę męską, reżyser filmu, Kenny Ortega powierzył Zacowi Efronwi, który stał się szybko bożyszczem nastolatek. Film stał się dla niego trampoliną do dalszej kariery aktorskiej i muzycznej. Powierzano mu role w prestiżowych projektach filmowych. Ostatnio Z. Efron sprawdza się w roli producenta filmowego. Gabrielę w filmie zagrała Vanessa Hudgens. Dzięki udziałowi w filmie stała się bardzo znana a jej kariera muzyczna nabrała rozpędu.

Refleksje

High School Musical oglądałam kilkukrotnie, gdyż lubię filmy muzyczne. Pierwszy raz obejrzałam film w 2006 roku. Z wypiekami na twarzy śledziłam losy bohaterów. Podobało mi się wszystko: fabuła, postacie, ścieżka dźwiękowa. Oglądając film po kolejnych kilku latach zwróciłam uwagę na przerysowanie postaci Sharpay i Ryana oraz opiekunki koła teatralnego.

Dziś ponownie obejrzałam High School Musical. Moje refleksje są nieco inne. Talent wokalny głównych bohaterów jest niepodważalny. Zarówno Zac, jak i Vanessa świetnie śpiewają i swoją rolę odgrywają w sposób wzorowy. Reżyser filmu dobrał aktorów znakomicie. Na ich tle pozostałe postacie wyglądają mizernie. Choreografia i aranżacja muzyczna w filmie odbiegają nieco od współczesnych norm. Są zbyt wyraziste i nieco przekoloryzowane. Film ma już 15 lat, minęło więc już sporo czasu od premiery. Co pozostało niezmienne? Najlepsze wątki fabuły wyrażone są poprzez śpiew, a każda piosenka jest znakomicie dopasowana do postaci. Akcja toczy się szybko i zmienia się z pojawieniem kolejnego bohatera. Mocne przesłanie filmu: wiara w swoje marzenia i determinacja w dążeniu do celu jest nadal cenną wskazówką życiową dla młodych ludzi. Optymistyczne zakończenie jest mocną stroną filmu. Dodaje pozytywnej energii, poprawia nastrój, pozostawia widza w strefie bezpiecznego komfortu.

Odmienny klimat dominuje w polskim filmie „Sala samobójców”, który zwraca uwagę na samotność współczesnego nastolatka w świecie realnym i wirtualnym. Tutaj główny bohater obrazu, Dominik, nie odnajduje akceptacji i zrozumienia wśród najbliższych mu osób. Szkoła jest dla niego miejscem szykan i wyzwisk. Wirtualny świat, do którego dociera w postaci swojego awatara, nie oferuje mu oczekiwanego wsparcia. Niezrozumienie przez otoczenie, brak więzi emocjonalnej z najbliższymi stają się przyczyną bólu i samotności bohatera. Wirtualny świat, choć anonimowy, nie daje bohaterowi gwarancji bezpieczeństwa. Ten film diametralnie różni się od High School

Musical. „Sala samobójców” to pesymistyczny obraz współczesnego nastolatka, który swoje życie przenosi do Internetu i tam próbuje rozwiązać swoje problemy. W High School Musical młodzież patrzy optymistycznie na swoje życie. Stara się widzieć w nim dobre strony, szuka wsparcia i zrozumienia wśród rówieśników. Oglądając High School Musical, jako osoba dorosła, widzę, że świat tam przedstawiony ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. Jest cukierkową bajką, gdzie problemy młodzieży są diametralnie odmienne niż te, z jakimi muszą borykać się młodzi ludzie na co dzień. Pozytywny przekaz filmu High School Musical jest nadal cenny dla młodzieży. Uczymy się przecież na dobrych wzorcach. W prostej historii Roya i Gabrieli zawarte są przecież najważniejsze dla nastolatków wartości: poznanie siebie, wiara w siebie i spełnienie marzeń. Warto więc polecić obejrzenie filmu High School Musical zarówno osobom dorosłym jak i młodzieży.

Dochód: $ 0

Czas trwania: 1godz. 38min.

Data wydania: 2006-01-20

Reżyseria: Kenny Ortega

Scenariusz: Peter Barsocchini

Występują: Ashley Tisdale, Lucas Grabeel, Vanessa Hudgens, Zac Efron